De blinde ziener Rob de Wijk murmelt nog even voort met zijn gepatineerde theorieën over de Nederlandse bijdrage aan de voorgenomen “vredesmissie” in de frontlijnstaat Mali. En deze keer met nog meer opgetogenheid over de Nederlandse inzet dan in zijn vorige bijdrage op zijn vaste zeepkist in dagblad Trouw.
In deze bijdrage daagt hij zelfs heel vermetel de PVV uit voor een nóg grotere inzet in Mali te pleiten. Immers de blonde schicht uit Venlo is toch zo tegen het moslimterrorisme, dus zou hij ook moreel verplicht zijn het daar te bestrijden: Dat het moslimextremisme het belangrijkste risico is dat Nederland bedreigt, zou voor de PVV aanleiding moeten zijn om aan te dringen op een nog grotere missie.
Let wel, hier staat een geëerd D66’er te bazelen over moslimterrorisme, terwijl die partij geen poot uitsteekt naar terugkerende jihadisten die aan de gruwelijkheden in Syrië bijgedragen hebben.
Hier zwijgt ook het legertje der D66-togadragers in alle toonaarden, want hier wordt gevonden dat je de jihadisten met moordervaringen een verwenbon moet schenken om ze te smeken niet nog eens te moorden.
De gotspe om na jarenlang Wilders van vuig nationalisme te hebben beticht, hem juist verwijten dat hij het bestrijden van jihadisten in eigen land belangrijker vindt dan in Mali, moet gebaseerd zijn op zo’n mate van vergeetachtigheid, dat Rob de Wijk bijna van een vroeg intredende alzheimer te verdenken valt.
Ware het niet, dat hij natuurlijk ook wel snapt dat Wilders het grootste gelijk aan zijn kant heeft het gevaar te benadrukken dat het oogluikend toegestane polderjihadisme op een dag in Nederland zal ontbranden. Zinsbegoocheling behoort nu eenmaal tot de voornaamste taak van de D66’er.
IJveren voor een groot Europa tot aan de Oeral, met inbegrip van aan de randen van centraal Europa gesitueerde islamitische uitvoerhavens van extremisme en criminaliteit, het met fijn verlof zenden van pedoseksuelen, psychopathische moordenaars en de vrouwenknuppelaar Saban Baran, de crimineel beschermen tegen de geslachtofferde burger, en vooral het jihadisme elders en niet in Nederland bestrijden, behoort tot het favoriete instrumentarium van D66. Zeg maar, het extremisme van het midden.
Ik waag te veronderstellen dat D66 meer geweld op haar geweten heeft dan ooit op het conto van de PVV te schrijven zal zijn. En met een oorlogshitsige vredestichter als Rob de Wijk heb je een kind aan die gedachte.