Omringd door een joelende, tierende en met gebalde vuisten zwaaiende menigte heeft het partijkader van de Roze Khmer zich in een plechtig defilé aan het wettig gezag overgegeven. In een proclamatie waaruit oprecht berouw spreekt, heeft het partijkader kond gedaan van deze moedige doch onafwendbare stap: Dames. Heren ook. De voltallige redactie van GeenStijl heeft hedenmiddag op een hoofdstedelijk bureau een van te voren door de politie ingevulde aangifte tegen onszelf ondertekend en ingediend. We vinden onszelf namelijk verachtelijk. In de afgelopen jaren heeft GeenStijl keer op keer verzuimd om stelling te nemen tegen Geert Wilders en zijn PVV. Teneinde niet buiten de boot te vallen op de Ark van het Naoorlogse Verzet, hebben wij derhalve besloten onszelf aan te geven, en daar bij dezen met gepaste stemmigheid over te berichten.
De feestelijkheden betreffende deze overgave konden meteen van start gaan. Onder toeziend oog van het standbeeld van de altoos zwijgende Willem de Zwijger en de zich hevig vermakende Haagse burgervader Jos Aars, werden de trawanten van de Roze Khmer ten publieke gevoerd zodat de menigte getuige kon zijn van de gemene fysionomie van deze landverraders. Bij een nabijgelegen kapsalon werden spontaan tondeuses ingezameld om het laaghartige gespuis na al die jaren van geleden ellende eindelijk mores te leren.
De wandelende baard van de profeet Vadzak Jneid mocht het voortouw nemen en de baard van de Max Blokzijl van de Roze Khmer Jans Hansen hoogstpersoonlijk komen afscheren. En omdat dit meteen de aanmoediging om meer, meer, meer bleek te zijn, drongen twee vastberaden doch minstens zo moedige verzetsstrijders, die zich inmiddels ook van een paar tondeuses meester hadden gemaakt, naar voren.
Twee met de meedogenloze schurken collaborerende sloeries werden aan de haren tot aan de schoenzolen van Willem de Zwijger gesleurd. Het zich plaatselijk suf copulerende en schijtende duivenvolk stoof van schrik op terwijl de zelfraciste Brute Umar een flinke kappersbeurt van de moedige doch zelf geheel onbehaarde Dick Zwamsoms kreeg. Geruchten dat hij het harige residu zou aanwenden om zichzelf een smaakvol toupet te verschaffen, konden helaas niet bevestigd worden. Maar gezien de gretigheid waarmee hij de tondeuse over het hoofd van de sloerie tractorde, leek het gerucht allerminst uit de lucht gegrepen te zijn.
Na het moedige vertoon van Dick bood Hans Spekzool zijn diensten aan de tondeuse manmoedig te hanteren. De onder de duivelse bezetting veelvuldig in delirium aangetroffen Lellebela Etteringa stond op de nominatie wegens haar hoererende activiteiten met de vijand, in het onaangenaam geurende stof van de slobbertrui van Hans te bijten. En het was de vraag wat erger was, het verliezen van haar weelderige coiffure, of de emissie die uit de uitmonstering van de dappere Hans uitsteeg. Er zijn er zelfs die beweren dat ieder ten tonele verschijnen van Hans ongeveer gelijkstaat aan een gifgasaanval, en dat dan weer de oorzaak zou zijn van het enorme minder, minder, minder van zijn partij.
Terwijl de menigte om teer, teer, teer riep, sjokte de poedelnaakte dakbedekker Petrus Smalbeeld, in de ene hand een emmer teer meetorsend, met de andere hand zijn door wespen belaagde scrotum beschermend, Het Plein op om eigenhandig de beide sloeries van de Roze Khmer van een nieuwe dakbedekking te voorzien. En omdat zijn oproep tot het neermaaien van landverraders er nog niet toe geleid heeft dat het plaatselijke mortuarium wegens de overstelpende drukte de deuren moet sluiten, zal het bericht dat graaf Volkert van Groeningen ook weer aan het politieke proces mee kan doen velen verheugen. Hij kan dan ook meteen aan de slag.
Tot zover dit bericht van onze man in Den Haag.
filantropius 