In 1941 bedacht Berlijn de slogan V=Victorie, want Duitsland wint voor Europa op alle fronten. We zijn inmiddels in het jaar 2014 aangeland en we zien dat het gedroomde Groot Europa tot aan de Oeral en over de Bosporus nog voor het tot stand gekomen is aan alle kanten flink aan het craqueleren is.
De Europese bemoeienis met Oekraïne is, zoals ik hier reeds eerder stelde, een grote misstap gebleken. Kiev en Moskou smijten elkaar met rotte vis om de oren en de Europese politici laten er o grote domoren, hun oren er opvallend gemakkelijk naar hangen en lijken op oorlogskoers te willen.
Tussen Kiev en Moskou is een propagandistisch Katyn in herhaling over wie de massamoordenaars toch zijn die de MH17 uit de lucht geschoten hebben. In Katyn waren het de Sovjets en niet de nazi’s die het gedaan hebben. Op welke blauwe ogen je hier moet vertrouwen weet ik eerlijk gezegd niet, want zowel op de Balkan als in oostelijker richting zitten de echte jongens van de gestampte pot. Goed idee dus van Guy Verhofstadt en Hans van Baalen om een Europa tot aan de Oeral en over de Bosporus te verlangen, want van stabiliteit in Europa worden sommigen maar onrustig, dus gewoon de grenzen verleggen richting vuurhaarden.
Aan die andere grens zit bondgenoot Turkije en aspirant EU-lid door Nederlandse militairen met Patriots beveiligd te worden, maar helpt Erdoğan ondertussen ISIS, dat zowel in het Midden-Oosten als in Europa hyperactief is. En met een dagelijkse dosering Ritalin zijn die niet meer kalm te krijgen.
Terwijl in twee dagen tijd in Syrië 700 doden vallen, de stad Mosul na 2000 jaar christendom wreed ontkerstend wordt en christenen die stad waarschijnlijk voor altijd vaarwel moeten zeggen, zie je in Europa de islam zich met ISIS versterken. Brede stromen boze moslims trekken door de Europese straten waar in 1945 dronken van vreugde nog de bevrijding groots gevierd werd.
Dat de groot Europa omarmende pers met het islamitische bloedvergieten in Syrië en Irak vreselijk in de maag zat – want er blijkt zonneklaar uit dat de islam geen vredesapostelen baart maar volk dat de hand niet omdraait voor de meest lugubere slachtpartijen – was al wel duidelijk. Er werd maandenlang gezocht naar ontlastende verklaringen voor de misdaden van ISIS en consorten, terwijl het Nederlandse volk zich juist te schamen had over de folklore van Zwarte Piet, die echter niet met bommen maar vredig met peternoten strooit.
De altijd snel opgewonden moslims in Europa lieten hun broeders en zusters in het Midden-Oosten rustig hun gangetje in het massamoorden gaan, maar veerden pas opgewonden op nadat Israël met een genoeg is genoeg op de rakettenregen uit Gaza reageerde.
In de 14 jaar van deze jonge eeuw zijn er door islamitische hand honderdduizenden moslims afgeslacht zonder dat het tot opwinding onder de Europese moslims leidde. In Darfur en Syrië tezamen zijn in die veertien jaar tijd meer dan een half miljoen moslims door moslims vroegtijdig uit het leven gejaagd. En wie het weet mag het zeggen, maar er zijn geen aanwijzingen dat dit op korte termijn zal eindigen maar eerder tekenen dat dit juist zal toenemen.
Het complotje tussen de groot Europa gezinde politici en pers met de islam kan misschien in Europa op enige bijstand rekenen en de opinievorming beïnvloeden, maar gelukkig is niet iedereen achter dit karretje te spannen. En opmerkelijk genoeg vinden ze in het Midden-Oosten anders dan Europa in toenemende mate dat Hamas, Al Qaida en ISIS geen fijne bondgenoten zijn om een goed leven mee te delen.
De tijd dat alles in het Midden-Oosten zich meteen achter Hamas schaarde is mede door het optreden van ISIS voorbij. Gematigder regimes houden het wat de moslimbroeders, Al Qaida, ISIS en Hamas betreft voor gezien. En het zal niet verwonderen als in dat Midden-Oosten waar Europese jihadisten steeds meer de toon gaan bepalen, een groeiend doch voor de eigen veiligheid verhuld begrip voor Israël gaat ontstaan.
De vijanden van Israël zijn namelijk ook de vijanden van een stabiel Midden-Oosten. En de Egyptische president Abdel-Fattah al-Sisi herinnert zich maar al te goed dat Mohamed Morsi bakken geld van Europa kreeg en liet gebeuren dat de Sinaï, al twee keer na verovering door Israël aan Egypte teruggeven, nu net als Gaza tot oord van terroristisch vermaak verworden is.
Terwijl Israël-hater en Morsi-vriendin Rena Netjes als heldin in de watten gelegd werd, was het Franse romannetje van Frans Timmermans uitgelezen en het geld uit de Nederlandse schatkist voor Mohamed Morsi en Omar al-Bashir uitgegeven. Geen wonder dat Abdel-Fattah al-Sisi zijn wapens in de strijd tegen de moslimbroeders, Al Qaida en ISIS nu van Poetin krijgt.
Het Europa dat voedingsbodem bleek voor ISIS en nu oorlogszuchtige taal spreekt tegen Poetin, kneep jaren een oogje dicht toen het zelf het paard van Troje werd dat het Midden-Oosten in vuur en vlam zette. Het is namelijk al meer dan een decennium bekend dat kapitaal van Europese moslimextremisten naar de Oriënt geschoven werd, het is minstens even lang bekend dat Arabische potentaten oliedollars naar de radicale preekhuizen in Europa gevlogen hebben.
Terwijl Nederlandse militairen Turkije beschermen, speelt Erdoğan doodrustig de Einsatzgruppen van ISIS in de kaart zodat die Syriërs en Irakezen kunnen afslachten. In werkelijkheid is Nederland en dus Europa militair betrokken bij de destabilisering van het Midden-Oosten. En met zodanig hoogoplopend succes dat fanatieke Turken in Nederland vrijelijk een joelfeest kunnen houden bij het herdenkingmonument van de Turkse genocide op de Armeniërs, maar daarentegen de groot Europa gezinde pers pas opgewonden raakt als op een PVV-demonstratie een paar Prinsenvlaggen wapperen.
Het is daarom dat het gedroomde groot Europa tot aan de Oeral en over de Bosporus door eigen handelen al om zeep geholpen is nog voor dat die tot stand kon komen. Het toenemende brutaliseren van de Europese culturen door de culturen uit de Oriënt heeft het nationalisme dat dood gewaand geacht werd laten herleven. Wie de demonstraties van de afgelopen weken tegen Israël zag herinnert zich naast swastika’s vooral vlaggen van Turkije, Marokko en Palestina.
Waar de Prinsenvlag onder een moreel verbod valt, bleek het nationalisme in andermans land in de groot Europa gezinde pers acceptabel te zijn. Deze uiting van suïcidaal zelfracisme zal de uiteindelijke doodsteek worden van het gedroomde groot Europa tot aan de Oeral en over de Bosporus.
ISIS, dat vanuit Europa vrijelijk kon opereren, zou wel eens de katalysator kunnen zijn voor veranderende inzichten. De toekomst van het Midden-Oosten zou er daarom een kunnen worden van de meest vreemde bondgenootschappen om erger te voorkomen.
Europa dat juist afstevent op dat erger door de gevaren opzettelijk te negeren, glijdt ondertussen af richting vroege middeleeuwen. Nee, niet die van de Karolingische renaissance maar van de heethoofdige woestijnachterlijkheid die nu in brede stromen en met op drift geraakt vlagvertoon door de Europese straten trekt. Het risico van een vierde recessie op rij neemt dat Europa er op de koop toe bij, want wie bij een boycot van Rusland a zegt moet ook b zeggen.