Het wordt weer zaterdag, dus dacht Rob de Wijk, ik grijp naar mijn gereedschapssetje van Action om eens lekker het onlangs door Wilders gepresenteerde NExit-rapport van Capital Economics tot fata morgana te versleutelen. Maar dat doet hij wel op een zeer merkwaardige manier. Lees en huiver: Kijk naar de afgelopen jaren: Nederland bungelt onderaan in de economische groeilijstjes van Europa. Dat komt niet door Europa, maar door de Nederlandse politiek.
Precies raak Rob. De Nederlandse politiek waarin VVD, PvdA, CDA en ja, ook zijn D66 een dikke vinger hadden, heeft Nederland ondanks de grote belofte voor een gouden toekomst, en ondanks dat Nederland dik in de EU zat en nog dikker afdroeg, naar de afgrond geschoven. Nog herinner ik me goed hoe zijn politieke baas Pechtold meteen na het Kunduz-akkoord glunderde alsof hij Nederland van de ondergang gered had.
Dat onzalige akkoord was een voortzetting van de reeks van lastenverzwaringen die door gewezen minister van financieren Wouter Bos al ingezet was, en de Nederlandse consument het consumeren ontmoedigde. Over het Kunduz-akkoord met de blije Pechtold op mijn netvlies schreef ik toen: Het enige wat nu te doen staat is écht bezuinigen. De overheid moet zichzelf uitknijpen in plaats van de burger in de centrifuge te proppen. De burger moet verleid worden uit te geven in plaats van hem bang te maken met lastenverzwaringen en doomscenario’s. Geen BTW-verhoging maar verlaging.
Maar nee, en nog eens nee, net nadat gebleken is dat de recente accijnsverhoging op brandstof niet oplevert maar juist kost, en die wederom een aantal ondernemers nabij de beide grensstrekken brodeloos maakt.
Als er een politieke partij was die weinig invloed op dit beleid van afgang had, was het de PVV wel. Het waren niet de EU-sceptici maar juist de EU-fanatici die Nederland hebben gemaakt tot wat het nu is. Die ervoor hebben gezorgd dat de Belgen en Duitsers niet naar het goedkopere Nederland vluchten, maar juist de Nederlanders de grens over gejaagd hebben.
Het verjagen dat al bij Wouter Bos begonnen was, die opstijgen van Schiphol zo kostbaar maakte dat de Nederlanders massaal besloten dat dan maar over de grens te doen. Dat deze politici Nederland in een allesoverheersende EU-doctrine wel de goede kant op zullen manoeuvreren mag gezien de historie dus sterk betwijfeld worden.
Aan de Pechtold waar Rob de Wijk zo mee wegloopt hebben we de idiote gedachte te danken dat het subsidiëren van kunst belangrijker is dan het in leven houden van het bedrijfsleven en het koesteren van de consument. Kunstsubsidie was bij hem in betere handen dan de noodzakelijke lastenverlichtingen die ervoor hadden kunnen zorgen dat het bar lage peil van het consumentenvertrouwen dat sedert de opkomst van Wouter Bos tussen de pissebedden kelderde, naar de parterre opklom.
Maar Rob zegt nog een paar interessante dingen: Het is volstrekt onmogelijk, zoals Capital Economics doet, effecten voor 2035 te voorspellen.
Precies, dat heb ik al zo vaak gezegd. Laat voorspellen over aan tarot- en handlezeressen, glazenbol bezitters en theebladerenroerders. Daarom was het ook volstrekt bespottelijk te beweren dat alleen een EU tot aan de Oeral en over de Bosporus Europa van de economische ondergang of een nieuwe Hitler kan redden.
En gelukkig staat Rob mij hier nog een keer bij met: Temeer omdat economen bar slecht zijn in economische voorspellingen. Ook het Centraal Planbureau zat de afgelopen jaren vaak mis.
Dus evenmin als Capital Economics kan Rob ons precies zeggen wat er over tig jaren met het Nederlandse volk aan de hand is. Desondanks gedraagt Rob zich als ziener die het wél allemaal precies weet.
Toch zit er in het betoog van Rob een allerminst vredig addertje met een geniepig tongetje in het verregende gras te trillen. Eentje die weinig goeds voor de toekomst belooft en eigenlijk zegt dat Europa een militaire wereldmacht moet worden: Wel weten we dat het geopolitieke geweld van de opkomst van Azië hechte Europese samenwerking eist. Want voor machtspolitiek is Nederland te klein.
U leest het goed machtspolitiek! Welk groot Europa met aspiraties tot aan de Oeral en over de Bosporus had dat ook zo hoog in het vaandel staan?
filantropius 