Dagblad Trouw heeft de smaak nu goed te pakken. Een triootje over Joden in een week tijd. Dat wordt voor de krant nog eens een identiteitscrisis die ergens ligt tussen de Völkischer Beobachter en Der Stürmer. Ooit begonnen als verzetskrant, nu dé krant die zich fixeert op de 14 miljoen Joden van de wereld, en de 40.000 van Nederland.
Deze keer lijkt de kop wat universeler Katholiek, moslim en Jood, aan welke kant staan jullie? Het erboven geplaatste plaatje doet zelfs vermoeden dat het redactionele stuk bijna alle geloofsstromingen betreft. Maar de werkelijkheid is wel even anders. De twee grootste religiën van de wereld, het christendom en de islam, komen er met hun 2 en 1.5 miljard volgelingen in het stuk zeer bekaaid af. Deze keer sluw achter het alibi van de titel en het erboven gezette plaatje verscholen, richt de krant de loep toch weer op de Joden.
Er is echter een grote maar, want Joden zonder geloof zijn nog steeds Joden. Moslims, christenen, boeddhisten of welke gelovigen dan ook, komen zodra ze van hun geloof afvallen, tenzij ze overstappen naar een ander geloof, niet meer in de geloofsstatistieken voor.
De 14 miljoen Joden van de wereld, de 40.000 van Nederland, betreffen dus niet de religieuze maar de etnische geaardheid van Joden. Ongeveer zoals het voor het Derde Rijk ook niets uitmaakte of Edith Stein nu een Joodse of een katholieke Jodin was, ze bleef volgens de statistieken van het antisemitisme Jodin.
Joden blijven zelfs als ze laaiend atheïst zijn dus altijd in hun loyaliteit verdacht. Bij Trouw moet dat aan de redactietafel tot dagelijkse bezorgdheid leiden. Nerveus roffelende vingertjes op het tafelblad over de vraag of er nog iets over Joden te schrijven valt. Nou, deze week is er heel wat afgeroffeld aan de redactietafel van Trouw, met de gemaskerde Jood Ronny Naftaniel, en de dubbele loyaliteit van de Joden.
Nog recentelijk verzon de krant de boycot door Nederlandse supermarkten van Israëlische waar. Hier was echter de wens de vader van de gedachte. De supermarkten ontkenden dat ze deden waar Trouw zo op hoopte. En de supermarkten trapten ook niet in de val die de krant opzette om alsnog Israëlische waar geboycot te krijgen.
Waarom de krant toch zo gefixeerd op Joden is, en daarnaast ook nog eens zeer geporteerd is op het boycotten van het enige land waar ongelovige en gelovige Joden de scepter zwaaien, zou je voer psychologen kunnen noemen. Maar als je deze stoffige eigenschappen bijeenveegt kun je maar tot een oordeel komen.
Toegegeven, antisemieten van deze tijd zijn heel wat slimmer dan die van vroeger. Die noemden man en paard, verscholen zich niet achter het beschuldigende antizionisme of de loyaliteit van Joden voor Israël. Dat hebben de hedendaagse antisemieten wel van de oude geleerd.
Maar bij dit alles rest de vraag, waar dit toe moet leiden. Nou, dit misschien?
filantropius 