Het meest gehate land op moedertje aarde is niet toevallig ook het land waaruit de meeste vluchtelingen hun biezen pakken, maar juist het land waar mensen naar toe vluchten. Zowel Joodse als niet-Joodse vluchtelingen zoeken Israël juist op in plaats er vandaan te vluchten. Statistieken aangedragen door de UNHCR, Vluchtelingenwerk Nederland en het CBS bevestigen dat Israël geen land is waaruit gevlucht wordt. Een land van waaruit geen vluchtelingenstroom vertrekt kun je naar menselijke maatstaven geen Frankenstein onder de naties noemen, maar een door de bevolking gewild land. Zelfs zo gewild, dat Israël zelf een vluchtelingenprobleem heeft met asielzoekers uit Afrika.
Waarom die in hun lange tocht bij het passeren van Arabische landen niet juist daar blijven hangen, is hoe onkoosjer dat ook moge klinken, de hamvraag, waarvan het antwoord duidelijk is: Arabische landen zijn zelf vluchtelingenveroorzakers, er heerst doorgaans een overstelpende armoede, zwarte Afrikanen worden er met minachtig bejegend, de landen zijn er in tegenstelling tot bijvoorbeeld Nederland zeer ongastvrij, en uitkeringsloketten voor asielzoekers zijn er in geen velden of wegen te bekennen.
Hoewel uit Israël geen vluchtelingenstroom vertrekt wordt dat land toch bovenaan de lijst van Frankensteinnaties geplaatst. Israëlische Arabieren, christenen en andere dan Joodse bevolkingsgroepen peinzen er niet over naar Arabische landen te emigreren. In geen ander land in het Midden-Oosten dan Israël, groeit het aantal christenen. In de Israël omringende landen verdwijnen christenen op grote schaal.
Gezien het toenemend antisemitisme in Europa, dat nu niet langer alleen op de clerus, extreemrechts en de archaïsch Europese antisemitische ressentimenten berust, maar nu ook door immigrantengroepen en linkse ideologen gemobiliseerd wordt, zal Israël in de toekomst wel (weer) eens in toenemende mate een vluchtoord voor Europese Joden kunnen worden.
Dat het NRC Handelsblad schrijft: Europese diplomaten: Israël blokkeert het vredesproces, past dan ook exact in het Europese raamwerk van toenemend belasteren van de Joden van Israël, die er weinig voor voelen een succesland in het ongeluk te storten waarin de gehele regio zich op dit moment bevindt. Dan mag de wereld van Joden verlangen dat die zich als lemmingen gedragen, de tijd dat Joden zich aan dat beeld conformeren is door de stichting van de Joodse staat achterhaald.
De krant schrijft: Om duurzame vrede te bereiken, moet Oost-Jeruzalem de hoofdstad worden van een toekomstige Palestijnse staat, en Israël bedreigt dit vooruitzicht. Dat schrijven de hoofden van alle Europese vertegenwoordigingen in Jeruzalem en Ramallah in een zeer kritisch en vertrouwelijk rapport dat in handen is van NRC Handelsblad.
Wat de krant er niet bij schrijft is dat de Arabieren die zich Palestijn noemen, ook nog eens willen dat 5 miljoen zogenaamde Palestijnse vluchtelingen door Israël opgenomen dienen te worden. Er circuleert hier en daar zelfs het getal 8 miljoen. Hoe het mogelijk is dat de circa 800.000 tijdens de stichting van de Joodse staat vertrokken of gevluchte Arabieren er ooit 5 of 8 miljoen konden worden, moet als een demografisch wonder uitgelegd worden. In de periode dat de Nederlandse bevolking inclusief de massa-immigratie van 9.629.000 in 1947 tot 16.615.000 in 2010 toenam, moeten die 800.000 Arabieren sedert 1947 zich slechts in bed opgehouden hebben om dit godsonmogelijke mirakel te verrichten. En dat voor een volk van wie sommige Israël-haters hardhop durven te beweren dat het door etnische zuiveringen en genocide bejegend wordt. Naast het mirakel van een verzes- of zelfs verachtvoudiging van de bevolking, ook nog eens ondanks etnische zuiveringen en genocide in aantal toe- in plaats van afnemen, is er dus sprake van een tweede mirakel.
Of Israël er echt mee zit dat de ganse wereld dat land de schuld van het mislukken van het vredesproces op de rug legt, valt te betwijfelen. Gezien het feit dat diezelfde ganse wereld met de handen in de zak toekijkt naar hoe Syriërs met steun van Nederlandse jihadisten elkaar op grote schaal afslachten, valt het te begrijpen dat Israël die bochel prefereert boven het naar de slachtbank van de historie afvoeren van de Israëlische multiculturele en -religieuze bevolking. Of zoals een juweliersvrouw onlangs op een cruciaal moment tijdens een wij of zij besloot, toch maar verkoos niet zelf het slachtoffer te worden.